این روزها که سرد است .

این روزها که برف می بارد .

این روزها که زمستان است .

انگار هم زمین و هم زمان یخ زده است ، من و دلم که هیچ ، انگار دل « تو» هم یخ بسته است .

انگار که « تو» هم افسون این سرما شده ای .

 پایت در این برف ها فرو رفته است و سرمای آن تا مغز استخوانت ، تا تمام « تو» نفوذ کرده است .

« تو» را هیچ گاه این گونه  به یاد نمی آورم و به یاد هم نمی سپارم .

که « تو» هنوز هم همان خوبی هستی که بودی ... که هستی ...